براساس تحقیقات اقلیم‌شناسان؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، دانشمندان دانشگاه میشیگان و دانشگاه آریزونای آمریکا به این نتیجه رسیده اند که گرم شدن کره زمین در آینده افزایش خواهد یافت. محققان برای اولین بار با موفقیت گرمایش شدید در اوایل ائوسن حدود ۵۶ میلیون سال پیش را شبیه سازی کردند که انتظار می‌رود در آینده نیز چنین وضعی روی دهد.
با استفاده از شبیه ساز مدل آب و هوا CESM۱.۲ محققان دریافتند که با افزایش سطح دی اکسید کربن در جو میزان گرم شدن زمین به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد. یکی از عواملی که حساسیت بالای سیستم آب و هوایی زمین را توضیح می‌دهد پوشش ابر‌ها است. کاهش ابر و کدورت جو در ائوسن باعث افزایش گرم شدن ناشی از دی اکسید کربن شد. امروزه شرایط مشابهی مشاهده می‌شود، با این حال، حساسیت به آب و هوای دوره سطح ائوسن در طول عمر نسل فعلی نخواهد رسید.
ائوسن اولیه (تقریباً ۴۸-۵۶ میلیون سال پیش) گرمترین دوره تاریخ زمین در طول ۶۶ میلیون سال گذشته بود. این کار با حداکثر حرارتی پالئوسن-ائوسن آغاز می‌شود، که با گرم شدن شدید مشخص می‌شود و این گرما باعث انقراض بسیاری از گونه‌ها شده است. دمای سطح زمین ۱۴ درجه سانتیگراد گرمتر از امروز بود. میزان دی اکسید کربن ۱۰۰۰ ppm بود که دو برابر سطح فعلی است.
به گفته اقلیم شناسان، اگر کاری برای کاهش انتشار دی اکسید کربن انجام نشود، تا پایان قرن ممکن است سطح آن دوباره به ۱۰۰۰ ppm برسد.
CESM۱.۲ یکی از مدل‌های اقلیمی بود که در تهیه گزارش ارزیابی پنجم هیئت بین دولتی در مورد تغییر اقلیم مورد استفاده قرار گرفت. توانایی آن برای مدل سازی گرم کردن در ائوسن اولیه مطابق با داده‌های paleoclimatic نشانگر امکان سنجی پیش بینی تغییرات آب و هوایی آینده است.
با استفاده از شبیه ساز مدل آب و هوا CESM۱.۲ محققان دریافتند که با افزایش سطح دی اکسید کربن در جو میزان گرم شدن زمین به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد. یکی از عواملی که حساسیت بالای سیستم آب و هوایی زمین را توضیح می‌دهد پوشش ابر‌ها است. کاهش ابر و کدورت جو در ائوسن باعث افزایش گرم شدن ناشی از دی اکسید کربن شد. امروزه شرایط مشابهی مشاهده می‌شود، با این حال، حساسیت به آب و هوای دوره سطح ائوسن در طول عمر نسل فعلی نخواهد رسید.
ائوسن اولیه (تقریباً ۴۸-۵۶ میلیون سال پیش) گرمترین دوره تاریخ زمین در طول ۶۶ میلیون سال گذشته بود. این کار با حداکثر حرارتی پالئوسن-ائوسن آغاز می‌شود، که با گرم شدن شدید مشخص می‌شود و این گرما باعث انقراض بسیاری از گونه‌ها شده است. دمای سطح زمین ۱۴ درجه سانتیگراد گرمتر از امروز بود. میزان دی اکسید کربن ۱۰۰۰ ppm بود که دو برابر سطح فعلی است.
به گفته اقلیم شناسان، اگر کاری برای کاهش انتشار دی اکسید کربن انجام نشود، تا پایان قرن ممکن است سطح آن دوباره به ۱۰۰۰ ppm برسد.
CESM۱.۲ یکی از مدل‌های اقلیمی بود که در تهیه گزارش ارزیابی پنجم هیئت بین دولتی در مورد تغییر اقلیم مورد استفاده قرار گرفت. توانایی آن برای مدل سازی گرم کردن در ائوسن اولیه مطابق با داده‌های paleoclimatic نشانگر امکان سنجی پیش بینی تغییرات آب و هوایی آینده است.
ارسال نظرات