یک پژوهشگر سینما:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، بابک حسن زاده شب گذشته در نشست تخصصی نقد اجتماعی فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» که در سالن اجتماعات شریعتی دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی برگزار شد، ضمن بیان این مطلب که این فیلم تقابل سنت و مدرنیته را در دو خانواده به نمایش می‌گذارد، تصریح کرد: یکی از اقداماتی که کارگردان در این فیلم کرده، این است که به جزئیات پرداخته و آنان را روایت کرده به طوری که هر حرکتی از سوی بازیگران معنای خاصی دارد.
وی ضمن اشاره به اینکه این فیلم دیالوگ محور است، گفت: در فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» به خوبی به مسئله تغییر در زندگی و شخصیت افراد پرداخته شده به طوری که در فیلم روایت شده که چطور دو نفر علی‌رغم شناخت از یکدیگر با هم ازدواج می‌کنند؛ اما در نهایت با توجه به تغییراتی که در طول زمان بر آنان حادث می‌شود به جدایی می‌اندیشند.
این تحلیلگر سینما با اشاره به اینکه یکی از ایراداتی که فیلم دارا می‌باشد، این است که زن ایرانی را غیر واقعی نشان داده می‌شود، خاطرنشان کرد: شخصیت‌های این فیلم از طبقه متوسط جامعه نیستند؛ اما دغدغه‌های این قشر جامعه را دارا می‌باشند به طوری که تضاد دیالوگ‌ها و نوع طراحی دکور به خوبی در این فیلم به چشم می‌خورد.
حسن‌زاده با بیان این موضوع که در این فیلم زندگی آقای محمودی را سنت و زندگی رامتین را خودش نگه داشته است، تصریح کرد: یکی از ایراداتی که می‌توان به این اثر گرفت این است که محتوای فیلم آنچنان با اسم فیلم همخوانی ندارد.
در ادامه حامد بخشی، جامعه شناس در رابطه با این فیلم گفت: زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» پایان بازی دارد به این معنا که کارگردان در این اثر به طرح مسئله پرداخته و وارد راهکار نشده است.
وی با بیان اینکه کارگردان سعی کرده در این اثر بی‌طرف باشد، بیان داشت: همین مسئله سبب شده ارائه راهکار بر عهده مخاطب قرار گیرد.
ارسال نظرات