در ویژه برنامه «۱۶ آذر» مطرح شد
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ماجرای دانشگاه و فعالیت تشکل‌های دانشجویی در این فضا به مدت‌ها پیش از حادثه ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ و به بدو شروع فعالیت‌های دانشگاه‌ها برمی گردد؛ اما با اقدام دانشجویان در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ و شهادت سه تن از دانشجویان این روز به یک نماد بزرگ تبدیل شد و ما امروز آن را به عنوان روز دانشجو می‌شناسیم.
۱۶ آذر که با عنوان روز دانشجو نامگذاری شده همواره بهانه‌ای برای شنیدن دیدگاه‌های دانشجویان در خصوص مسائل مختلف کشور است و از طرفی این روز فرصت مناسبی است تا کارشناسان و مسئولان با حضور در دانشگاه‌ها شنوای حرف‌های دانشجویان باشند. در همین راستا خبرگزاری دانشجو با تولید ویژه برنامه‌ای با عنوان «۱۶ آذر» به تحلیل مسائل و تحولات کشور و دانشگاه‌ها از زبان فعالان دانشجویی خواهد پرداخت.
با این اوصاف خبرگزاری دانشجو، در اولین قسمت از ویژه برنامه «۱۶ آذر» که با حضور نرگس علینقیان، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) و فاطمه هراتی عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (س) برگزار شد به بررسی ریشه‌های اعتراضات و اغتشاشات اخیر در سطح کشور و دانشگاه‌ها به ویژه دانشگاه الزهراء (س) پرداخته که در ادامه این گفتگو را می‌خوانید.
دانشجو: ماجرای اعتراضات در دانشگاه الزهراء (س) که در بعضی روز‌ها هم فضای رسانه‌ها را تحت تاثیر قرار داد از کجا شروع شد و به چه شکلی ادامه پیدا کرد؟
هراتی: تجمعات در دانشگاه الزهرا (س) در ابتدا بیشتر به صورت سوگواری و عزاداری بود به گونه‌ای که در نخستین تجمع تعداد اندکی از دانشجویان با حضور در مقابل دانشکده هنرعلاوه بر روشن کردن شمع به شعرخوانی پرداختند و پس از آن برنامه آن‌ها که به مناسبت فوت خانم مهسا امینی برگزار شده بود پایان یافت. منتهی سردسته‌های برگزاری این تجمع انتظار داشتند که تعداد بیشتری از دانشجویان در تجمع شرکت می‌کردند؛ از این رو می‌توان گفت اتفاقات اصلی در تجمعات این دانشگاه از ۳۰ شهریور رقم خورد.
ما در ابتدا تصور می‌کردیم که تجمعات دانشجویی در دانشگاه الزهرا (س) در یک فضای گفتمانی برگزار شوند، چون از دانشجویان هم انتظار می‌رود که در محیط دانشگاه در یک فضای گفتمانی با هم به گفتگو بپردازند؛ اما اتفاقی که از همان ابتدا در تجمعات افتاد این بود که فضا به سمت شعار‌های رادیکال، توهین آمیز، خشن و آتش زدن روسری پیش رفت و خبری از گفتگو نبود و حتی تعدادی سلاح سرد نیز توسط نیرو‌های حراست و دانشجویان انقلابی از معترضین کشف و ضبط شدند.
دانشجو: در جریان اعتراضات دانشجویی دانشگاه الزهرا (س) سایر مجموعه‌های دانشجویی چه نقشی داشتند و آیا رفتار‌های رادیکالی که در فضای اعتراضات شاهد بودیم از سوی تشکل یا مجموعه خاصی مدیریت و یا مورد حمایت قرار می‌گرفت.
علینقیان: از زمانی که اعتراضات در دانشگاه الزهرا (س) شروع شد معترضین تلاش می‌کردند تا خود را اکثریت نشان دهند تا صدای دیگر دانشجویان و تشکل‌ها و در مجموع صدای مخالف شنیده نشود. از طرفی طی این مدت انجمن اسلامی دانشجویان و بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (س) همواره تلاش می‌کردند تا با صدور بیانیه و نامه نگاری خطاب به مسئولان دانشگاه و مسئولین کشور جلوی خشونت‌ها در دانشگاه را بگیرند و اجازه ندهند عده‌ای اندک صدای اکثریت شوند.
در جریان اعتراضات دانشجویی در دانشگاه الزهرا (س) فراخوان‌ها از سوی دشمن خارجی، رسانه‌های معاند و ادوار جنبش دانشجویی همسو با معترضین منتشر می‌شدند و با انتشار این فراخوان‌ها مشخص بود که صدای اعتراضات صدای دانشجوی معترض و دانشجویی که بخواهد اعتراض خود را به حق بازگو کند، نیست به گونه‌ای که در روز دوم اعتراضات تصویر معروفی از تجمعات دانشگاه الزهرا (س) منتشر شد و چند دقیقه بعد نیز این تصویر در صفحه مجازی مسیح علی نژاد به نمایش درآمد و این نشان می‌دهد که برخی از معترضین با رسانه‌های معاند در ارتباط بودند و برای متشنج کردن فضا به عنوان پیاده نظام این رسانه‌ها به انتشار عکس و فیلم می‌پرداختند.
با شروع تجمعات دانشجویی در دانشگاه الزهرا (س) در برخی کانال‌های تلگرامی با استفاده از ابزار احساسات فراخوان‌های تحریم کلاس‌ها منتشر می‌شد؛ اما استقبال از این فراخوان‌ها خیلی محدود بود به گونه‌ای که از جمعیت ۱۱ هزار نفره دانشگاه تعداد زیادی از دانشجویان در کلاس‌ها شرکت می‌کردند؛ البته اقدامی که شاهد آن بودیم این بود که اگر دانشجویی به عنوان عضو تشکل‌های دانشجویی انقلابی در کلاس حضور می‌یافت تصاویر و شماره تماس او را در فضای مجازی منتشر می‌کردند تا برای آن‌ها مزاحمت ایجاد شود و بعضا شاهد این مزاحمت‌ها هم بودیم.
با وجود اینکه معترضین خود را قائل به آزادی اندیشه، تفکر و عقیده می‌دانند؛ اما این آزادی تفکر را برای مخالف خود قائل نیستند و ترجمه آن‌ها از آزادی این است که سایر دانشجویان در صف آن‌ها قرار بگیرند و در کلاس‌ها حضور نیابند و این روند نیز آنقدر باید ادامه یابد تا آن‌ها به اصطلاح خودشان به آن سطح از آزادی عقیده و اندیشه که مدنظرشان است، برسند.
دانشجو: خیلی مواقع این صحبت مطرح می‌شود که مسائلی مانند فوت خانم مهسا امینی اساسا برای دانشجویان جریان انقلابی اهمیتی ندارد. موضع بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (س) در قبال اتفاقی که افتاد چه بود؟
هراتی: ما از همان ابتدا در دانشگاه الزهرا (س) دنبال ایجاد فضای گفتگو بودیم و بر همین اساس اعلام کردیم که فوت خانم مهسا امینی اتفاق تلخی بوده و همه ما تحت تاثیر این اتفاق عزاداریم؛ اما این حادثه نباید به بهانه‌ای برای رقم زدن اتفاقات دیگری تبدیل شود؛ با این اوصاف ما می‌خواستیم فضا را به فضای گفتمان تبدیل کنیم نه فضای اغتشاش تا حرف‌ها شنیده‌ها شود، چون در فضای اغتشاش حرف‌ها ناگفته می‌ماند و حتی حرف‌ها و گفتمان‌ها هم مشخص نمی‌شوند؛ البته شاید در روز اول تجمعات هدف معترضین سوء استفاده از فوت خانم مهسا امینی و طرح شعار‌های جدیدتر نبود؛ اما رفته رفته این هدف در بین شعار‌ها و صحبت‌های معترضین بیشتر قابل رویت بود.
در جریان اعتراضات دانشگاه الزهرا (س) معترضین خیلی هدف مشخصی در رابطه با مسائلی که مطرح می‌کردند، نداشتند؛ مثلا یکی از مسائل آن‌ها این بود که جمهوری اسلامی نباشد؛ اما وقتی از آن‌ها می‌پرسیدیم جایگزین شما برای جمهوری اسلامی چیست؟ هیچ گفتمان و حرفی برای تحقق اهداف خود مطرح نمی‌کردند. به هر روی در چنین فضایی دانشجویان انقلابی تلاش کردند تا فضای التهابات و اغتشاشات به سمت فضای گفتمانی پیش برود تا حرف‌ها شنیده شود و در این راستا نیز برنامه‌هایی مانند تریبون‌های آزاد و مناظرات برای شنیده شدن حرف‌ها برگزار شد و چنین فضایی هم شکل گرفت؛ اما در کل باید بگویم سمت و سوی دانشگاه به سمت شکل گیری فضای گفتمان نبود، چون معترضین فقط به دنبال همراه کردن تعداد بیشتری از دانشجویان با خود بودند و کسانی هم که با آن‌ها همراه می‌شدند حق هیچ انتخابی نداشتند و مجبور بودند فقط به حرف آن‌ها گوش کنند.
دانشجو: همانطور که اشاره شد به تدریج ادبیات معترضین دانشگاه الزهرا (س) در محتوا و کلام دچار تغییر شده که به نظر می‌رسد بخشی از آن متاثر از فضای بیرون از دانشگاه بوده آیا شما این موضوع را تایید می‌کنید؟
هراتی: بله؛ چون همزمان که ما درگیر التهابات فضای تجمعات بودیم همان موقع فیلم‌ها و عکس‌های تجمع در شبکه‌های معاند همچون ایران اینترنشال منتشر می‌شد و این نشان می‌دهد که یک جریانی و نه یک تشکل خاصی پشت اتفاقات دانشگاه الزهراء بوده است. در واقع لیدر‌هایی وجود داشتند که تجمعات را پوشش می‌دادند.
یک سری کانال‌های تلگرامی وجود داشتند که ظرف سه چهار سال اخیر صرفا به مسائل آموزشی دانشگاه الزهرا (س) می‌پرداختند، اما در جریان اعتراضات شاهد بودیم که این کانال‌ها با توجه تعداد بالای اعضاء به این سمت رفته بودند که چطور باید در تجمعات حضور داشت و در مواجهه با حراست، نوع پوشش و شعار‌ها چگونه باید عمل کرد.
دانشجو: خیلی مواقع این صحبت مطرح می‌شود که مسائلی مانند فوت خانم مهسا امینی اساسا برای دانشجویان جریان انقلابی اهمیتی ندارد. موضع انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) در قبال اتفاقی که افتاد چه بود؟
علینقیان: فوت خانم مهسا امینی اتفاق ناگواری بود و ما در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) نیز از ابتدا تلاش کردیم تا ابراز همدردی خود را نسبت به این ماجرا نشان دهیم؛ اما بعد از مدتی که شعار‌های معترضین به فحاشی و سردادن شعار‌های رادیکال هدایت شد به خصوص در جریان برگزاری یک تریبون آزاد که رسما به مقدسات اسلامی و اهل بیت (س) توهین شد ما ضمن محکومیت این اقدامات موضوع محکم تری را اتخاذ کردیم و حتی از مسئولان دانشگاه و حراست خواستیم که بدون مماشات با دانشجویان هتاک برخورد کنند تا دانشگاه به حالت نخبگانی خود برگردد.
در جریان اتفاقات اخیر در چند شماره از نشریه سیاسی بدون تعارف انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) به روایت و تحلیل تجمعات دانشجویی و مسائل پیرامون آن پرداختیم و خواستیم بدون مماشات با دانشجویانی که جرمی مرتکب شده اند برخورد شود. مضاف بر این در دیگر نشریات انجمن خواستار برخورد قوه قضائیه با سلبریتی‌هایی شدیم که به سوء استفاده از این وقایع پرداختند.
دانشجو: حق اعتراض مسئله‌ای بود که در جریان اتفاقات اخیر خیلی برجسته شد. راهکار شما برای اینکه هم بتوان اعتراضات و مطالبات دانشجویی را مطرح و به نتیجه رساند و از طرفی مانع تبدیل شدن اعتراضات به اغتشاشات شد، چیست؟
هراتی: نه در سطح دانشگاه بلکه در سطح جامعه بستری برای اعتراض وجود ندارد و همین مسئله موجب شده تا همواره در جریان اعتراضات مردمی جریان‌های معاند این اعتراضات را به اغتشاش تبدیل کنند و اینگونه صدای مردم نیز شنیده نمی‌شود. در محیط دانشگاه نیز به غیر از برگزاری تریبون‌های آزاد، اتفاق خاصی در مورد اینکه دانشجویان چگونه مطالبات خود را مطرح کنند نیفتاده است. با این اوصاف راهکار ما به عنوان تشکل بسیج دانشجویی این است که باید اعتراضات و مطالبات دانشجویی را در نقاط مختلف دانشگاه از جمله دانشکده‌ها و خوابگاه‌ها بشنویم و ما به عنوان تشکل به صدای دانشجویان برای انتقال مطالبات شان به مسئولان دانشگاه تبدیل شویم.
دانشجو: شما تشکل‌های دانشجو را به عنوان حلقه واسط بین عموم دانشجویان یا جامعه با مسئولین معرفی کردید آیا بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (س) تاکنون مطالبات دانشگاهی یا فرادانشگاهی را پیگیری کرده و توانسته مطالبات دانشجویی و مردمی باشد؟
هراتی: با توجه به اینکه دانشگاه الزهرا (س) یک دانشگاه دخترانه است نمود مطالبه گری بسیج دانشجویی این دانشگاه را می‌توان در نشست با معاون زنان و خانواده رئیس جمهور مشاهده کرد. ما در این نشست مطالبات خود را مطرح کردیم و قرار شد خانم خزعلی مطالبات مطرح شده را پیگیری کند. مثلا یکی از موضوعاتی که در این نشست مطرح شد اشتغال زنان و به ویژه اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاه الزهرا (س) و همچنین پیگیری امور خوابگاه‌ها بود که برخی از مطالبات ما به نتیجه رسید، ولی برخی از این مطالبات نیز با توجه به توجیهاتی که مسئولان داشتند رسیدگی نشدند. مضاف بر این ما در خیلی از مواقع به پیگیری مطالبات صنفی دانشجویان و یا مسائل آموزشی آن‌ها در زمان فراگیری ویروس کرونا و در جهت تقویت زیرساخت‌های آموزش مجازی پرداختیم.
علینقیان: گفتمان جمهوری اسلامی گفتمان مردم سالاری دینی است. مردم سالاری دینی به این معنا که ما باید به آگاه سازی مردم و شفاف سازی مسائل برای آن‌ها بپردازیم و اگر این شفاف سازی اتفاق بیفتد اعتماد مردم نسبت به حاکمیت افزایش می‌یابد و تقویت این اعتماد نیز موجب می‌شود اشتراکاتی بین مردم و حاکمیت شکل بگیرد و به واسطه آن مطالبات شنیده و حل شوند و اینگونه از ناامیدی مردم هم جلوگیری خواهد شد؛ اما اگر فرایندی غیر از این اتفاق بیفتد رسانه‌های معاند به سوء استفاده از مطالبات مردم می‌پردازند و اعتراضات را به اغتشاش تبدیل می‌کنند.
در دانشگاه نیز مسئولان باید با دانشجویان ارتباط داشته باشند و اگر این ارتباط و همبستگی شکل بگیرد دیگر اعتراضات دانشجویی به فحاشی و هتک حرمت کشیده نمی‌شود و شان دانشجویی در فضای نخبگانی دانشگاه حفظ خواهد شد و البته اتفاقات اخیر را می‌توان نتیجه عدم ارتباط و همبستگی مسئولان دانشگاه با دانشجویان دانست.
دانشجو: به نظر می‌رسد بخشی از دانشجویان نقش تشکل‌های دانشجویی به عنوان حلقه واسط بین مسئولان کشوری و لشگری را یا نپذیرفته اند یا نسبت به آن آگاهی ندارند، چون اگر این اعتقاد و اعتماد وجود داشت آن‌ها هم در جریان اتفاقات اخیر ترجیح می‌دانند از طریق تشکل‌های رسمی دانشگاه مطالبات خود را پیگیری کنند. با این اوصاف آیا امروز تشکل‌های دانشجویی می‌توانند نماینده خوبی برای بیان مطالبات و دغدغه‌های سایر دانشجویان باشند؟
هراتی: برای ایجاد این اعتماد باید دوستی و همبستگی بین دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی وجود داشته باشد. با توجه به اینکه دانشجویان دو سال به دلیل شیوع ویروس کرونا از دانشگاه دور بودند همین مسئله موجب شده تا نه تنها ارتباطی بین تشکل‌ها و دانشجویان برقرار نشود؛ بلکه آن‌ها از فضای نخبگانی دانشگاه هم فاصله بگیرند و این ضربه‌ای بود که به سایر تشکل‌های دانشجویی در همه دانشگاه‌ها وارد شد و نقش به سزایی هم در ادامه دار شدن ماجرا‌های اخیر داشت.
به زعم بنده وقفه‌ای که در حضوری شدن دانشگاه اتفاق افتاد هم موجب سلب اعتماد نسبت به تشکل‌های دانشجویی شد و هم ارتباط بین دانشجویان، تشکل‌ها و مسئولان را تحت الشعاع قرار داد. با این اوصاف ابتدا باید اعتمادسازی نسبت به تشکل‌های دانشجویی صورت بگیرد و این می‌طلبد که تشکل‌ها ارتباط خود را با سایر دانشجویان نه صرفا در حوزه مسائل سیاسی بلکه در سایر مسائل مختلف دانشگاه تقویت کنند تا هر کسی با هر علاقه و دیدگاهی که دلش برای اقتدار کشور می‌تپد تشکل‌ها را همراهی کند.
دانشجو: آیا اقدامات معترضین در دانشگاه با شعار زن، زندگی، آزادی که در تجمعات می‌شنیدیم همخوانی دارد؟
هراتی: در جریان اعتراضات دانشگاه الزهرا (س) معترضین دانشجویانی را که در کلاس‌ها حضور می‌یافتند از گروه‌های درسی و آموزشی حذف می‌کردند و این بدان معناست که معترضین حتی حاضر نبودند مخالفین شان را در گروه‌های درسی تحمل کنند چه برسد به اینکه بخواهند عقاید و تفکرات آن‌ها را بشنوند. پس وقتی جریانی حضور دانشجویان در کلاس‌های درس را برنمی تابد و آن‌ها را از گروه‌های درسی حذف می‌کند معنایش این است که اگر دانشجویان در مسائل دیگر با آن‌ها همراهی نکنند آن‌ها نیز حذف می‌شوند و این با شعار‌ها و گفته‌های معترضین تناقض دارد.
دانشجو: موضع شما نسبت به شعار زن، زندگی، آزادی چیست؟
علینقیان: شعار زن، زندگی، آزادی تقریبا شعار درستی است؛ چون همه ما در پی آزادی عقیده و اندیشه در چارچوب درستش هستیم. به زعم بنده زنان باید با اتکاء به فکر و عقیده آزاد خود تصمیم بگیرند و حرکت کنند نه اینکه آقابالاسری داشته باشند؛ ولی متاسفانه در جریان اتفاقات اخیر شعار زن، زندگی، آزادی در یک مسیر غلط قرار گرفت و هم آزادی و هم از زنان سوء استفاده شد تا دشمنان بتوانند اهداف خود را پیش ببرند.
هراتی: شعار زن، زندگی، آزادی برگرفته از شعار‌های گروه کومله است و تاریخچه و عملکرد این گروه نیز مشخص و قابل رویت است با این اوصاف وقتی شعاری برگرفته از شعار‌های گروهی مانند گروه کومله باشد معلوم است که انتهای آن قرار است به کجا برسد.
شعار آزادی از جمله شعار‌های انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی است و مفهوم این شعار را در این چهارچوب می‌توان جستجو کرد؛ اما هدف معترضین از سر دادن شعار آزادی صرفا این است که با ما همراه باشید و اگر نیستید آزادی هم برای شما وجود ندارد. به زعم بنده در جریان اعتراضات مفهوم آزادی صرفا به مسئله پوشش محدود شد و آزادی مربوط به آزادی اندیشه و تفکر در آن جایگاهی نداشت.
دانشجو: برگزاری چه برنامه‌هایی به مناسبت گرامیداشت روز دانشجواز سوی بسیج دانشجویی و انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهراء (س) پیش بینی شده است؟
علینقیان: ۱۶ آذر برای تشکل‌های دانشجویی به ویژه در جریان اعتراضات اخیر که دانشگاه‌ها از سطح نخبگانی خود فاصله گرفته اند روز بسیار مهمی است. در این راستا نیز ما در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) از مسئولان و چهره‌های انقلابی دعوت کردیم تا با حضور در دانشگاه حول موضوعاتی مانند دلایل تنزل جایگاه دانشجویان سخنرانی کنند؛ اما متاسفانه هیچ یک دعوت ما را نپذیرفتند. با این اوصاف امیدواریم بتوانیم برنامه‌هایی را به صورت گفتگو محور و با حضور فعالین دانشجویی برگزار کنیم.
موضوع و گفتمان انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) گفتمان مردم سالاری دینی است به این معنا که مردم باید آگاه شوند، چون به واسطه این آگاهی جلوی بخشی از سوء استفاده‌ها گرفته می‌شود. با این اوصاف یکی فعالیت‌های محوری ما در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) مطالبه شفافیت از مسئولین و در سایر حوزه‌ها بوده است تا اگر اتفاقی می‌افتد مردم به طور واضح از آن آگاه شوند تا بعد‌ها شاهد اعتراضات خشونت بار نباشیم و اعتماد متقابل بین مردم و حاکمیت برقرار شود.
هراتی: اتفاقی که در کشور افتاد مسئله زنان بود با این وجود ما از رئیس جمهور دعوت کردیم تا به مناسبت گرامیداشت داشت روز دانشجو در ویژه برنامه این روز در بزرگترین دانشگاه دخترانه و تک جنسیتی کشور یعنی دانشگاه الزهرا (س) حضور یابد؛ اما ظاهرا قرار است که رئیس جمهور به برنامه دیگری برود.
یکی از برنامه‌های بسیج دانشجویی به مناسبت گرامیداشت روز دانشجو ویژه دانشجویان جدیدالورود برگزار می‌شود. با توجه به اینکه ورود این دانشجویان به دانشگاه با اعتراضات مصادف شد ما سعی می‌کنیم تا این دانشجویان در مراسم روز دانشجو رنگ بوی دانشگاه و حس خوب دانشجو شدن را حس کنند. مضاف بر این در برنامه دیگری به چرایی وقوع حوادث ۱۶ آذر سال ۳۲ و دلایل نامگذاری این روز به عنوان روز دانشجو می‌پردازیم. همچنین تبیین اتفاقات اخیر در کشور از جمله محور‌هایی است که به آن می‌پردازیم.
با توجه به اینکه دانشگاه الزهرا (س) یک دانشگاه دخترانه است یکی از مسائلی که پیگیر آن هستیم پیگیری و تسهیل گری در رابطه با مسائل زنان است و در این راستا نیز برنامه ریزی‌ها و گفتگو‌هایی با فراکسیون زنان مجلس و معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری صورت گرفته است.
به زعم بنده باید در دانشگاه الزهرا (س) اقدامات بیشتری در حوزه زنان صورت بگیرد، چون اگر ما بتوانیم فضا را مدیریت کنیم و پیگیر رفع نقایص باشیم قطعا دشمن اجازه ورود به مسائل زنان را پیدا نمی‌کند در نتیجه ماجرا‌هایی که اخیرا شاهد آن‌ها بودیم نیز کمتر اتفاق می‌افتند.
دانشجو: به نظر می‌رسد که فعالیت و تلاش دختران تشکلی در جریان اتفاقات اخیر متناسب با بزرگی این اتفاقات نبوده و یا آن طور که انتظار می‌رفت برنامه ریزی شده و دقیق عمل نکرده اند نظر شما در این رابطه چیست؟
علینقیان: شاید در ابتدا دانشجویان انقلابی نمی‌خواستند یک دو قطبی در محیط دانشگاه و جامعه ایجاد شود و همبستگی مردم از بین برود. این رو شاید ما دانشجویان در همین فکر بودیم که باید مقداری مدارا صورت بگیرد؛ البته درست است که برای کاهش دو قطبی‌ها مسئولان باید پاسخگوی مطالبات باشند، اما وقتی مسئولان به مطالبات و پیگیری‌های تشکل‌های دانشجویی پاسخ ندهند طبیعی است که مسیر فعالیت دختران تشکلی نیز کند می‌شود.
هراتی: در جریان اتفاقات اخیر، چون مسئله یک مسئله زنانه بود در نتیجه حوزه خواهران تشکل‌های دانشجویی باید تلاش بیشتری می‌کردند؛ اما حداقل در مورد دانشگاه الزهرا (س) می‌توانم بگویم که ما با تمام وجود تلاش کردیم تا فضای دانشگاه را به سمت گفتگو و فضای گفتمانی پیش ببریم و تلاش مان به اندازه بزرگی اتفاق باشد؛ اما در مجموع نیاز است که در این حوزه بیشتر کار شود و با استفاده از آرمان‌های خود به سمت عملگرایی پیش برویم.
ارسال نظرات