به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیاری از شرکت‌های غذایی و نوشیدنی برای تشخیص اینکه یک محصول غذایی تا چه اندازه شیرین است دچار مشکل هستند. به همین دلیل یک زبان بیو الکترونیکی می‌تواند به آن‌ها کمک کند. در حال حاضر پنل‌های آزمایش کننده طمع نیز به طور دقیق نمی‌توانند میزان شیرینی مواد غذایی را تشخیص دهند و ارزیابی‌های دیگر نیز همگی به صورت ذهنی هستند.
به همین دلیل یک زبان بیو الکترونیکی می‌تواند بسیار کارآمد باشد. تای هیون پارک و سئونگهون هونگ از دانشگاه ملی سئول با کمک باکتری‌ها تلاش کردند تا بخش‌هایی از ناحیه حساس به شیرینی زبان را کپی کنند. با کپی این بخش روی یک نوع لایه حاوی الکترود طلا یک ترانزیستور اثر میدانی ساخته شد که در آن لوله‌های نانو کربنی به هم متصل شده بودند.
در این دستگاه در زمان آزمایش محلول‌های حاوی قند ساکاروز یا شیرین کننده ساخارین جریان الکتریکی عبوری به روشی ثابت و قابل خواندن کاهش می‌یابد. به طوری که با کم یا زیاد شدن غلظت ساکاروز افت جریان نیز تغییر می‌کند. از طرفی این ترانزیستور اثر میدانی عکس العملی در مقابل سلوبیوز یا قند بدون مزه از خود نشان نداد. به گفته این محققان این زبان جدید حساسیتی ده برابری نسبت به سیستم‌های بیوالکترونیک قبلی دارد.
ارسال نظرات