به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از انترتینمنت ویکلی، سندلر که بازیگر و از تهیه‌کنندگان درام ورزشی «زرنگ‌بازی» برای نتفلیکس است به زودی در نقش یک بسکتبالیست سابق ظاهر می‌شود که سعی دارد یک بازیکن خارج از کشور را که گذشته پردردسری داشته بازگرداند تا در بسکتبال حرفه‌ای بازی کند.
جرمیا زاگار کارگردان فیلم گفته می‌خواهد نسخه جدیدی از آدام سندلر را ببیند و این گذار وی به فیلم‌های دراماتیک را می‌پسندد. وی این امر را یک رنسانس خوانده و در ترکیب آن با نام سندلر واژه بامزه «آدامسانس» را خلق کرده است.
با توجه به فیلم جنایی «الماس‌های تراش خورده» بازی سندلر در این فیلم تعجب‌آور نیست. سندلر در درام دیگری با عنوان «فضانورد» برای نتفلیکس بازی می‌کند و در آن در نقش فضانوردی ظاهر می‌شود که به مکانی نزدیک زهره فرستاده می‌شود تا نمونه‌هایی از غبار بین‌کهکشانی را جمع‌آوری کند. او البته پروژه‌های کمدی دیگری هم در دست اکران دارد.
دیگر تهیه‌کننده «زرنگ‌بازی» یا«Hustle» لبرون جیمز فوق ستاره دنیای بسکتبال حرفه‌ای آمریکاست و فیلمنامه آن را تیلور مترن و ویل فترز به طور مشترک نوشته‌اند. سندلر در این فیلم در کنار کویین لطیفه، بن فاستر و رابرت دووال بازی کرده است.
سندلر همیشه از طرفداران بسکتبال بوده و با هوادارانش بارها بازی کرده و حتی با ستاره‌های ان‌بی‌ای مثل توبیاس هریس، بوبان، ارون گوردون و جردن گلارکسون بازی کرده بود.
سندلر ۵۵ ساله اذعان می‌کند: می‌دانستم که این فیلم برای من حس متفاوتی دارد، اما ترکیبی از کارهایی است که در گذشته انجام داده‌ام و نسخه‌ای جدیدتر از آنچه هستم.
وی در مصاحبه درباره این فیلم چنین گفته است:
همیشه به بسکتبال علاقه داشتید ولی این اولین باری است که در یک فیلم بسکتبالی دیده می‌شوید. چرا این پروژه را انتخاب کردید؟
شرکت لبرون که تهیه کننده است و جو راث فیلمنامه را برایم فرستادند و دیدم دقیقاً چیزی است که مرا هیجان‌زده می‌کند. خوشم آمد و به چیزهای زیادی از آن دلبسته شدم. مثلاً به شخصیت «بو کروز» توصیه‌هایی می‌کنم از جمله اینکه اگر نمی‌توانی از فکر کردن به چیزی دست بکشی برو دنبالش و این روند فکری من در زمانی بود که دوست داشتم وارد دنیای کمدی شدم.
خوانچو چطور بازیگر فیلم شد؟
همه فرایند پیدا کردن «بو کروز» در دوران قرنطینه انجام شد. من و جرمیا و پل فترز (نویسنده) در زوم صحبت می‌کردیم و نوارهای ویدیویی از بسکتبالیست‌هایی را که در حال تست دادن بودند می‌دیدیم. بازیکنان بزرگی دیدیم که خیلی‌شان در بازیگری هم خوب بودند. بازی خوانچو خیلی طبیعی بود. واقعاً با او صمیمی شدم و احساس می‌کنم عضوی از خانواده‌ام است. باورم نمی‌شد اینقدر بازیگر خوبی باشد و چقدر بی‌زحمت این شخصیت را شکل می‌داد. آخر هر روز بهش می‌گفتم «پسر، خیلی خوب بود» و او به راه خودش ادامه می‌داد. ولی عشق او بسکتبال است؛ بازیگری زندگی او نیست.
مقایسه این نقش با برخی از کارهای نمایشی دیگری که در گذشته انجام داده‌اید چگونه بود؟
صحنه‌های عمیق زیادی داشت که به من مرتبط بودند. نقش مردی را بازی می‌کردم که تمام عمرش سخت کار می‌کرد و دقیقاً به هدفش نمی‌رسید، نادیده گرفته می‌شد و افرادی که سر کار بودند سر راه او قرار می‌گرفتند. می‌دانستم این فیلم برای من حس متفاوتی دارد و در عین حال ترکیبی از کارهایی است که در گذشته انجام داده‌ام و نسخه جدیدتری از آنچه هستم.
چقدر با خوانچو و سایر بازیکنان NBA در حین بازی، بسکتبال بازی می‌کردید؟
کمی بازی کردم - آنها سرعت بازی را ۹۰ درصد کاهش می‌دادند تا من واقعاً بتوانم با آنها بازی کنم. اما من دوست داشتم با بچه‌ها صحبت کنم. من مجبور شدم با مربیان زیادی ملاقات کنم و خیلی حرف بزنم. همه با هم دوست شده‌ایم.
بازیکنان این فیلم اسطوره‌های بسکتبال هستند. از میان آنها چه کسانی بودند که شما از ملاقات با آنها هیجان خاصی داشته باشید؟
همه بچه‌ها لطف کردند، بنابراین نمی‌خواهم کسی را متمایز کنم، اما مطمئن هستم که همه آنها موافق باشند که جولیوس اروینگ و کارهایی که او برای بازی انجام داده و کارهایی که برای همه انجام داده واقعاً چیز دیگری است. واقعاً یک افتخار بود. دست دادن با آن مرد، صحبت کردن با او و خندیدن با او، چیزی بود که پدرم از آن گیج شده بود. ما در خانه در مورد دکتر «جی» زیاد صحبت کردیم و من زمانی که بچه بودم پوستری از او در اتاقم داشتم … او دوست داشتنی است و من نمی‌توانم به اندازه کافی از او تشکر کنم.
فیلم سینمایی «Hustle» قرار است ۲۲ جولای (۳۱ تیر) از نتفلیکس به نمایش درآید.
ارسال نظرات