عصارزاده در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو:
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دیدارهای دانشجویی رهبر معظم انقلاب همواره از جذابیت ها و حواشی خاصی برخورد بوده که تا مدت ها شاهد انعکاس بازخورد آنها در رسانه ها و جمع های دانشجویی هستیم.
با توجه به دیدار رمضانیه رهبر معظم انقلاب با دانشجویان، گفت و گویی با مریم عصارزاده، نماینده نشریات دانشجویی دانشگاه آزاد که از سخنرانان این دیدار نیز بوده، انجام داده ایم؛ که مشروح آن را در ادامه می خوانیم:
در دیدار رمضانیه رهبر معظم انقلاب با دانشجویان چه حال و هوایی حاکم بود و شما به عنوان یکی از سخنرانان این دیدار چه احساسی داشتید؟
قاعدتا برای یک دانشجوی انقلابی بهترین و مهمترین فرصتی که در زندگیش ممکن است به وجود بیاید، دیدار با رهبر معظم انقلاب است و آرزوی خیلی از فعالان دانشجویی هم همین است و من هم از این قاعده مستثنی نیستم و همواره خیلی مشتاق این دیدار بودم.
اگر چه چند باری تجربه حضور در بیت و دیدار رهبری را داشته ام؛ اما واقعیت این است که دیدار رهبر معظم انقلاب در کنار دانشجویانی که شور و اشتیاق بالایی دارند، خیلی هیجان انگیز است؛ به گونه ای که می توان گفت که این دیدار با سایر دیدارهای رهبری فرق دارد و این تفاوت را هم می توان از بیانات و شور و حال ایشان فهمید.
از آنجا که رهبری با دید پدرانه و دلسوزانه به صحبت های دانشجویان توجه می کنند و یک گوش شنوا برای شنیدن مباحث انتقادی آنها هستند، می توان حضور در این دیدار را به حضور در خانه پدری تشبیه کرد. واقعیت این است که شاید آدم هر جای دیگری اینقدر راحت نباشد. در مجموع می توان گفت که هر دانشجو امنیت و آرامشی که انسان در کنار پدرش دارد، را در دیدار دانشجویی رهبر انقلاب تجربه می کند.
اما نکته ای که باید به آن اشاره کنم این است که این دیدار برای خود من نیز دارای جنبه های مثبتی بود . جنبه اول اینکه با حضرت آقا دیدار کردم و انرژی مضاعفی برای سال آینده گرفتم. جنبه دوم اینکه فرصتی ایجاد شد که بتوانم مستقیم و بدون پرده با رهبر انقلاب صحبت کنم و جنبه سوم اینکه به عنوان یک دانشجوی دختر در کنار یکی دیگر از دانشجویان فرصت سخنرانی در مقابل رهبر انقلاب را پیدا کردم.
در مورد ساز و کار انتخاب موضوعات و آماده کردن متن سخنرانی توضیح دهید؟
مسئله ای که پیش از پاسخ به این سوال باید به آن بپردازم، این است که من تقریبا آخرین نفری بودم که سخنرانی ام در دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب قطعی شد. در واقع 2 روز قبل از دیدار با من برای مصاحبه به عنوان سخنران دیدار تماس گرفتند و در این فاصله هم دو جلسه با نهاد رهبری داشتم.
در هر حال با توجه به اینکه انتخاب من به عنوان سخنران تقریبا کمتر از 40 ساعت مانده به زمان دیدار قطعی شده بود، بنابراین فرصت اندکی برای انتخاب موضوعات، اولویت بندی و نوشتن متن سخنرانی داشتم. با توجه به اینکه در بین هشت نفر سخنران دیدار دانشجویی رهبر انقلاب، تنها نماینده دانشگاه آزاد من بودم و به همین دلیل در متن اولیه که خودم به تنهایی و به سختی تهیه کرده بودم، 90 درصد را به مسائل و مشکلات دانشگاه آزاد و مابقی را به چند نکته در خصوص دولت اختصاص دادم؛ البته این اطمینان را داشتم که مابقی سخنرانان به مسائل کلان و مسائل مرتبط با دولت خواهند پرداخت.
واقعیت این است که طی این سالها به دلیل ارائه موضوعات کلیشه ای، خسته کننده و تعریف و تمجید از مدیریت دانشگاه آزاد توسط نمایندگان این دانشگاه در دیدارهای دانشجویی رهبر معظم انقلاب، این سخنرانی ها به عنوان زنگ تفریح قلمداد می شده اند؛ به همین دلیل امسال مسئولان برگزاری مراسم بر این بود که سخنرانی نماینده دانشگاه آزاد حذف و به دیگر گروههای دانشجویی اختصاص یابد که با پادرمیانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها قرار شد تا یک بار دیگر این فرصت در اختیار نماینده دانشگاه آزاد قرار داده شود.
با توجه به شرایطی که مسئولان برگزاری مراسم برای استمرار سخنرانی های نمایندگان دانشگاه آزاد در دیدارهای دانشجویی تعیین کرده بود، می توان گفت که یک فرصت مهم و مغتنم در اختیار من قرار گرفت؛ در واقع با این شرایط من در پیچ تاریخی برای دانشگاه آزاد قرار گرفته بودم، به گونه ای که اگر سخنرانی ام نظرات را جلب نمی کرد، سهمیه سخنرانی در سالهای آینده از این دانشگاه گرفته می شد و این را هم مستقیم به خود من گفتند.
من اطلاع داشتم که دیگر گروههای دانشجویی با توجه به اینکه سخنرانی نماینده آنها در محضر رهبر انقلاب قطعی شده بود، از مدت ها پیش از زمان دیدار، برای تعیین موضوعات و اولویت بندی ها اقدام به ایجاد اتاق فکر کرده بوند؛ اما من به عنوان نماینده نشریات دانشجویی این فرصت را نداشتم. در هر حال با توجه به اینکه دو روز قبل از دیدار سخنرانی من قطعی شده بود، روز اول را بیدار ماندم تا متن اولیه را تهیه کنم و در روز دوم با یک حلقه سه چهار نفره از فعالان دانشجویی دانشگاه آزاد جلسه گذاشتم و بر روی مباحثی که آماده کرده بودم، بحث و نظر داده شد که در نهایت یک سری مباحث جدید به متن سخنرانی اضافه شد.
در مجموع متن سخنرانی من همان شبی که قرار بود به حسینیه امام خمینی(ره) برویم نهایی شد؛ در واقع تا آن زمان در حال ویرایش متن بودم و حتی با توجه به حوادث تروریستی حرم مطهر امام خمینی (ره) و مجلس مجبور شدم که در این خصوص مطالبی را به متن اضافه کنم.
سخنرانی شما چه بازخوردی داشت؛ آیا توانستید نظرات را جلب کنید؟
بعد از اینکه سخنرانی ام را در محضر رهبر انقلاب ایراد کردم، شاهد استقبال دانشجویان نسبت به موضوعات مطرح شده بودم؛ به گونه ای که در موقع افطار تک تک آنها می آمدند و از من تقدیر می کردند. حتی آقای کلانتری و دو نفر دیگر از مسئولان دانشگاه آزاد با من تماس گرفتند و ابراز رضایت کردند. بعد از گذشت چند روز از دیدار هم بازخوردها ادامه داشت، به گونه ای که آقای ولایتی، رئیس هیات موسس دانشگاه آزاد نیز نسبت به سخنرانی من واکنش مثبت نشان داد و نفراتی از بیت رهبری هم راضی بوده اند؛ البته رهبری در بیانات خود چندین و چند بار به مباحثی که من آنها را قرائت کردم، اشاره کردند و معلوم بود که راضی هستند.
اتفاقا مشاور سرپرست دانشگاه آزاد نیز با من تماس گرفتند و گفتند که دکتر نوریان از مباحث مطرح شده، استقبال و وقتی را برای ملاقات حضوری تعیین کرده اند.
در رسانه ها از سخنرانی شما به عنوان یک سخنرانی تند علیه دانشگاه آزاد یاد شد؛ علت پرداختن به این موضوع چه بوده است؟
شروع هر مبارزه ای سخت است و این را همه می دانیم. دکتر ولایتی با حکم رهبر انقلاب منصوب شدند و در بدو شروع فعالیتشان اقدامات خوبی داشتند، ولی دیدیم که هنوز هیچ چیز نشده صدای لابی قدرت و فساد درآمد و حتی یادگار یادگار امام به رئیس جمهور نامه نوشت! با این حال می توان گفت که مشکلات در دانشگاه آزاد تا این حد ریشه ای است و مبارزه کردن با آن خیلی سخت است؛ از این رو می طلبد که دانشجویان خط شکن باشند و فریاد بزنند و این امید را به مدیریت جدید بدهند که ما پشتیبان شما هستیم و اگر بخواهید این مبارزه را شروع کنید، دانشجویان انقلابی تا آخر پای کار هستند.
واقعیت این است که در سالهای گذشته سخنرانی نمایندگان دانشگاه آزاد در محضر رهبر معظم انقلاب همواره با تعریف و تمجید از مسئولان این دانشگاه همراه بوده و با این حال در این دوره بد نبود که یک نفر مسائلی را در مورد ریشه های فساد در دانشگاه آزاد که تاکنون به آنها اشاره نشده بود، فریاد بزند؛ که خوشبختانه این اتفاق در محضر رهبر انقلاب افتاد؛ تا هم مطالبات خود از مسئولان جدید دانشگاه آزاد را مطرح کرده باشیم و هم حمایت خود را از اقدامات صورت گرفته اعلام کنیم تا شاهد برداشته شدن گام های استوارتری از جانب مسئولان این دانشگاه باشیم.
در دیدارهای دانشجویی شاهدیم که رهبر معظم انقلاب نکاتی را در حین سخنرانی دانشجویان یادداشت کرده و در زمان مناسب، توضیحاتی را در خصوص آنها ارائه می دهند؛ با این وجود ایشان در مورد کدام بخش از سخنرانی شما اظهار نظر کردند؟
حضرت آقا از کلیات صحبت ها خیلی راضی بودند و فرمودند که این دو خواهرمان یعنی من و نماینده دفتر تحکیم وحدت که صحبت کردند، انصافا خوب بودند. در واقع ایشان از مباحث مطرح شده خیلی خوششان آمده بود و مستقیما هم گفتند که این دو خواهر خیلی خوب بودند. در مورد برخی از مسائل نیز که به آنها اشاره می کردم، به صورت موردی رهبر انقلاب یا احسنت می گفتند و یا با حرکت سر تایید می کردند.
در مورد بخشی از سخنرانی ام نیز که گفتم اگر در سوریه و لبنان نجنگیم، مجبوریم که در مجلس بجنگیم، رهبر معظم انقلاب فرمودند همانطور که دوستان گفتند که اگر در مراکز اصلی مبارزه با تروریسم نبودیم، الان مجبور بودیم که در تهران با آنها بجنگیم.
بخش دیگری از حرف های من مربوط به انقلابی گری و جدی بودن دانشجویان در مبارزه بود که رهبر معظم انقلاب در ارتباط با این موضوع فرمودند؛ که حتی اگر در این مسیر هم کتک بخوریم، همانطور که دختر عزیزمان گفتند باید مقاوم باقی بمانیم ؛که بیان جمله «دختر عزیزم» از زبان ایشان برای من به یادگار ماند.
برخی مسائلی چون اعمال سانسور در متن سخنرانی دانشجویان و فرمایشی بودن تریبون دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب را مطرح کردند؛ آیا این مسائل را تایید می کنید؟
طرح ادعای سانسور متن سخنرانی دانشجویان در دیدار با رهبر معظم انقلاب چه عامدانه و چه سهوا بی انصافی است، چون تنها جایی که می توان بدون دغدغه، ترس و واهمه صحبت کرد، جلوی رهبریست و ایشان نیز همواره از نظرات انتقادی استقبال کردند؛ بنابراین هیچ سانسوری در کار نبوده و من این ادعا را تکذیب می کنم.
در هر حال دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب به گونه ای است که ما به عنوان نمایندگان گروههای دانشجویی پیش از ورود به محل برگزاری دیدار، برگه هایی که متن سخنرانی خود را در آن نوشته بودیم، به منظور انجام تست های بیولوژیکی به متصدیان این کار تحویل دادیم و پس از 10 دقیقه بدون هیچ تغییر و یا خط خوردگی آنها را تحویل گرفتیم. در واقع نیروهای حفاظتی دخالتی در تغییر و سانسور در مباحث ما نداشته اند؛ بلکه حتی نمی دانستند که ما می خواهیم در مورد چه مسائلی بحث کنیم.
بدون شک تریبون دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب تریبونی برای شنیدن حرف دل انقلابی ها است و این چیز بدی نیست و با آزادی بیان نیز منافاتی ندارد. از طرفی بر کسی پوشیده نیست که تمام مسائل مطرح شده در این دیدار مسائل انتقادی بوده اند و از کسی تعریف و تمجیدی به عمل نیامده است. در هر حال رهبر انقلاب خودشان نیز بیان کردند که این دیدارهای دانشجویی تمام افکار بدنه دانشجویی کشور را منتقل نمی کند؛ بنابراین نمی شود از تمام افکار دانشجویی نماینده ای سخنرانی کند؛ اگر چه همین فردی که مدعی فرمایشی بودن این تریبون بوده، خودش سال گذشته جزو سخنرانان بوده است.
با توجه به برگزاری ضیافت افطاری رئیس جمهور بدون دعوت از تشکل های انقلابی، می توان گفت که تریبون دیدار دانشجویی رهبر انقلاب تنها تریبونی است که این دانشجویان می توانند دغدغه ها و انتقادات خود را نسبت به موضوعات مختلف بیان کنند و با این حال اگر این تریبون هم از آنها گرفته شود، با توجه به رویکرد رئیس جمهور در قبال دانشجویان انقلابی، به نظر می رسد که این دانشجویان دیگر تریبونی در اختیار نداشته باشند.
چرا برخی ها این جمله رهبر معظم انقلاب که فرمودند باید افسران جنگ نرم با شناخت وظیفه خود به صورت آتش به اختیار تصمیم‌گیری و اقدام کنند را، برنتافتند و علیه آن هجمه می کنند؟
به نظر من بهترین تفسیری که از واژه آتش به اختیار می توان ارائه داد، همان تفسیر رهبر معظم انقلاب است؛ در واقع ایشان در مورد آتش به اختیار عمل کردن دانشجویان فرمودند که گاهی دستگاههای مرکزیِ فکر، فرهنگ و سیاست، دچار اختلال و تعطیلی می‌شوند که در این وضعیت، باید افسران جنگ نرم، با شناخت وظیفه خود به صورت آتش به اختیار، تصمیم‌گیری و اقدام کنند؛ بنابراین سوال این است که اگر در جایی فرماندهی دچار اخلال شد و دستور درستی صادر نکرد ما در وسط میدان جنگ چه باید بکنیم؟ آیا باید تسلیم دشمن شویم و یا عاقلانه تصمیم بگیریم و با دشمن بجنگیم؟
بدیهی است که رهبر معظم انقلاب واژه آتش به اختیار عمل کردن را به خاطر وضعیت اسفناک فرهنگی که بر کشور حاکم شده، مطرح کردند؛ به گونه ای که امروز شاهدیم شورای عالی انقلاب فرهنگی تنها نامی از آن مانده و دولت نیز در مسائل فرهنگی عملکرد بسیار ضعیفی داشته است؛ بنابراین در شرایطی که مسائل فرهنگی از جانب فرماندهی نیروهای فرهنگی به کندی پیگیری می شوند، نیاز است که بدنه فعال دانشجویی در این عرصه آتش به اختیار عمل کند.
ارسال نظرات