به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، دکتر ابراهیم کارخانه ای در یادداشت روزنامه حمایت نوشت:
۱. کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا روز پنجشنبه هفته گذشته طرحی جامع برای تحریم‌های غیرهسته‌ای را به تصویب رساند که بر اساس آن، محدودیت‌های گسترده‌ای علیه ایران به بهانه حمایت از تروریسم، حقوق بشر و انتقال تسلیحات اعمال می‌شود. اعضای کمیته روابط خارجی مجلس سنا با ۱۸ رأی موافق، این طرح موسوم به «قانون مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران» را به تصویب رساندند و اعضای ارشد کنگره آمریکا نیز ضمن استقبال از رویکردهای ضدایرانی ترامپ از برنامه‌های خود برای ادامه این روند خبر داده‌اند.
البته روند دولت ترامپ از زمان روی کار آمدن هم نشان می‌داد که آن‌ها صرف‌نظر از اینکه چه کسی رئیس‌جمهور ایران باشد، به تحریم علاقه بسیاری دارند و آن را از بهترین ابزارهای موجود علیه ایران و چند کشور دیگر می‌دانند. چندی پیش، «اندیشکده واشنگتن» در تحلیلی پیرامون آرایش جدید سیاسی در ایران بعد از انتخاب اخیر ریاست جمهوری نوشته بود: «انتظار می‌رود دولت «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا بدون توجه به انتخاب رئیس‌جمهور منتخب ایران اعمال تحریم‌های غیرهسته‌ای بر این کشور را تداوم بخشد ... به نظر می‌رسد، کنگره نیز مشتاق حمایت از اجرای رویکردهای خشن علیه ایران در چارچوب اهداف مشخص خود است.»
۲. تصویب بی‌محابای این طرح در کمیته روابط خارجی مجلس سنا که پس از قانون شدن فاصله‌ای تا امضای آن توسط رئیس‌جمهور آمریکا و رسمیت یافتن آن ندارد، در حالی است که بر اساس مصوبات قانونی ایران، هرگونه تحریم جدید، نقض صریح برجام محسوب می‌شود.
مجلس شورای اسلامی ۹ شرط و شورای عالی امنیت ملی ۱۰ شرط برای اجرای برجام تعیین کردند که نسخه کامل شده این شروط در مفاد ۹ گانه رهبر حکیم انقلاب آمده و از جمله در بند دوم آن تأکید شده: «وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد.»
۳. «دونالد ترامپ»، پس از ورود به کاخ سفید، به‌طور متوسط هرماه یک‌بار تحریم جدیدی علیه ایران اعلام کرده و چنانچه طرح تحریمی جدید سنای آمریکا هم به تصویب برسد، بدون تردید بند ۲۹ برجام آشکارا نقض شده، چراکه در این بند آمده است: «گروه ۱+۵ کلیه اقدامات لازم را برای لغو تحریم‌ها به نحو مقتضی به عمل خواهند آورد و از تحمیل مقررات آئین‌نامه‌ای استثنایی یا تبعیض‌آمیز و الزامات شکلی به‌جای تحریم‌ها و اقدامات محدودیت ساز تحت پوشش این برجام، خودداری می‌ورزند.»
قابل‌ذکر است که حدود یک سال و نیم از روز اجرای برجام گذشته و جمهوری اسلامی ایران تمامی تعهدات خود را بدون استثناء انجام داده است ولی آمریکایی‌ها در طول این مدت، نه‌تنها ساختار و شالوده تحریم‌ها را حفظ کردند، بلکه در طول این مدت تحریم‌های جدیدی را بر کشورمان تحمیل نمودند. دولتمردان وقت آمریکا درست یک روز بعد از اجرای برجام، ۱۰ فرد و شرکت را به بهانه ارتباط با برنامه موشکی ایران در فهرست تحریم قرار دادند.
جالب اینجاست که این تحریم‌ها قرار بود دو هفته قبل از اجرای برجام اعلام شوند اما واشنگتن به دلیل آنچه نگرانی از بر هم خوردن توافق تبادل زندانیان اعلام شده بود، از آن‌ها عقب‌نشینی کرد.
همچنانکه شواهد و قرائن رسانه‌ای حاکی از این است که تحریم‌های جامع اخیر هم بنا بود که پیش از انتخابات ریاست جمهوری در ایران اعمال شوند اما به دلیل برخی ملاحظات سیاسی، این کار را به بعد از انتخابات موکول کردند. هر دو نمونه از چهره منافقانه و ریاکارانه آمریکایی‌ها پرده برمی‌دارد که از یک‌سو خود را متعهد به اجرای توافق هسته‌ای نشان می‌دهند و از سوی دیگر، با بی‌شرمی به عهد خود پشت کرده و حتی تحریم‌های جدید را در دستور کار قرار می‌دهند.
جا داشت که بعد از اجرای برجام و پس از نقض صریح آن از سوی آمریکایی‌ها، بلافاصله بر اساس بند دوم شروط ۹ گانه مقام معظم رهبری، مسئولین درباره توقف اجرای برجام هشدار جدی می‌دادند و همان زمان قدرتمندانه در مقابل بدعهدی مقامات کاخ سفید می‌ایستادند. اگر در آن زمان، این اقدام صورت گرفته بود، نه‌تنها در طول این مدت تحریمی جدیدی علیه کشور اعمال نمی‌شد بلکه با این اقدام، آن‌ها مجبور می‌شدند که تعهدات خود را انجام دهند.
۴. سؤال اینجاست که آیا آمریکایی‌ها حقیقتاً از ماهیت دفاعی برنامه موشکی ایران اسلامی و حمایت کشورمان از گروه‌های مقاومت که در حال حاضر در خط مقدم مبارزه با تروریسم تکفیری قرار دارند، مطلع نیستند که به این بهانه سعی در اعمال تحریم‌های جدید دارند ؟ پاسخ روشن است و آن‌ها به‌خوبی از ماهیت برنامه‌های دفاعی و منطقه‌ای ایران آگاه هستند. این در حالی است که واشنگتن ادعا می‌کند آزمایش‌های موشکی ایران با قطعنامه ۲۲۳۱ که برای تأیید برجام به تصویب شورای امنیت رسیده، مغایر است، درصورتی‌که این قطعنامه تنها از ایران «می‌خواهد هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی‌شده برای قابلیت حمل سلاح‌های هسته‌ای، شامل پرتاب با استفاده از چنین فناوری‌های موشک‌های بالستیک، صورت ندهد.»
برنامه‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران صرفاً ماهیت دفاعی داشته و هیچ‌یک از موشک‌های بالستیک ایران برای برخوردار بودن از قابلیت حمل سلاح هسته‌ای طراحی نشده‌اند؛ بنابراین در حیطه قطعنامه ۲۲۳۱ قرار نمی‌گیرند. مسئولین دفاعی کشور همچنین با این استدلال که توان موشکی بخشی از توان تسلیحاتی متعارف است و تقویت آن حق مشروع هر کشور مستقل به شمار می‌رود، آزمایش‌های موشکی را حق ذاتی کشور در دفاع از امنیت و منافع ملی دانسته و اعلام نظر در مورد آن‌ها را خارج از حیطه صلاحیت دیگران می‌دانند.
افزون بر این، در طرح تحریمی جدید ادعاشده ایران از تروریسم حمایت می‌کند که منظور آن‌ها حمایت از گروه‌های مقاومت در منطقه بوده و به این واسطه قرار است تحریم‌هایی را علیه سپاه پاسداران اعمال کنند، درحالی‌که مأموریت اصلی گروه‌ها و سازمان‌های مقاومت ریشه‌کن کردن تروریست‌هایی است که دست پرورده غرب و آمریکا هستند. مسئله تحریم‌هایی که به بهانه انتقال تسلیحات به ایران صورت می‌گیرد نیز در همین راستا قابل تحلیل و ارزیابی است.
۵. این‌ها حقایقی هستند که آمریکا و متحدانش به‌روشنی از آن‌ها اطلاع دارند و البته غرضشان از اعمال تحریم‌های فوق‌الذکر این است که ایران اسلامی را برای گرفتن امتیازات بیشتر پای میز مذاکره آوردند؛ یعنی همان پروسه‌ای که برای مذاکرات هسته‌ای تعریف شد و با فشار و تحریم همراه بود، این‌بار برای موضوع موشکی، تروریسم و حقوق بشر در نظر گرفته‌شده تا مؤلفه‌های اقتدار و عظمت جمهوری اسلامی را به‌زعم خود تضعیف کنند.
این بهانه‌جویی‌ها تمامی ندارد و تا زمانی که نظام اسلامی در مدار موردنظر استکبار حرکت نکند، نباید غیر از دشمنی، خصومت و بهانه‌تراشی‌های جدید از آمریکایی‌ها انتظار داشته باشیم، همچنان که رهبر بصیر انقلاب نیز این واقعیت را بارها مورد تأکید قرار داده‌اند: «در هر زمینه دیگری هم که با آمریکا شما بحث و مجادله کنید، شما کوتاه بیایید، تنازل کنید، باز او نقش مخرب خودش را حفظ خواهد کرد؛ در همه زمینه‌ها: بحث حقوق بشر، بحث موشک، بحث تروریسم، بحث لبنان، بحث فلسطین؛ در هر قضیه‌ای که شما به فرض -که البتّه محال است- از اصول خودتان، از مبانی خودتان کوتاه بیایید، صرف‌نظر بکنید، بدانید او کوتاه نخواهد آمد؛ اول با زبان و با لبخند و با تبسم وارد میدان خواهد شد، بعد در عمل، کاری را که باید انجام بدهد، دبه می‌کند و تعهد خودش را انجام نمی‌دهد؛ این شد یک تجربه برای ملت ایران؛ این تجربه را مغتنم بشمارید.» (۱۴/ خرداد/ ۱۳۹۵)
ارسال نظرات