اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
خاکپور، دانش‌پژوه مرکز آموزشی تخصصی تفسیر و علوم قرآن امام کاظم قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، با انتقاد از عملکرد دولت در چهار سال مدیریت گفت: حسن روحانی در انتخابات گذشته با دادن وعده‌های مختلف به مردم توانست به ریاست جمهوری برسد. وی پس از به دست گرفتن قدرت علی‌رغم وعده‌های داده شده خویش به طور مکرر در نزدیک به چهار سال با انجام سخنرانی‌های مختلف به وجود مشکلات در کشور پرداخت و همه آن‌ها را متوجه دولت قبل از خود دانست.
وی افزود: در ابتدای کار دولت، شاید برای برخی از مردم این قابل باور بود که نابسامانی‌های اقتصادی از قبل وجود داشته و ارتباطی با دولت جدید ندارد؛ اما همه انتظار داشتند که رئیس جمهور یازدهم با قول‌ها و وعده‌های خاص خود در هنگام انتخابات، باید اوضاع را سروسامان داده و کشور را از معضلات اقتصادی نجات دهد.
دانش‌پژوه مرکز آموزشی تخصصی تفسیر و علوم قرآن امام کاظم قم تصریح کرد: اما پس از گذشت قریب به چهار سال از آن روز، باز هم شاهدیم که رئیس جمهوری که چیزی از دوران ریاست جمهوری‌اش نمانده با کمک معاون اول خود (که از عجائب نادر روزگار همزمان کاندیدای ریاست جمهوری است) باز هم مشکلات را به گردن دولت سابق از خود انداخته و کارنامه خالی حکومت داری خود را بدین وسیله توجیه می‌کنند!
خاکپور ادامه داد: شگفت آنکه حسن روحانی در آخرین کنفرانس خبری قبل از ثبت‌نام در کارزار انتخاباتی جدید، منکر دادن وعده صد روزه معروف خود شد و حل مشکلات کشور را به بازه‌ای صد ساله حواله داد! حال جای سؤال دارد که کسی که مدعی است برای مشکلات کشور تا صد سال آینده هم نمی تواند کاری کند چگونه برای حل مشکلات در طول چهار سال مجددا خود را کاندید کرده است؟!
وی تصریح کرد: آیا در صورتی که مردم دوباره اقبالی مجدد بر وعده‌هایش نمایند، روز دیگری نخواهد گفت من حل مشکلات مردم را به ۱۰۰ سال دیگر موکول کرده‌ام، من حافظه‌ام قوی است! و میدانم چه گفته‌ام! و قرار نبوده است در این چهار سال کاری برای مردم انجام دهم و البته در آنصورت هم حق با اوست و صد البته این‌بار هم هیچ کس حق مطالبه اقتصادی از وی نخواهد داشت. چه آنکه وی به کسی اجازه بازخوانی وعده صد روزه‌اش را هم نداد.
دانش‌پژوه مرکز آموزشی تخصصی تفسیر و علوم قرآن امام کاظم قم خاطرنشان کرد: چرا باید کسی به خود چنین اجازه دهد و چنین بپندارد که می‌تواند با ایجاد وعده رای مردم را کسب کرده و پس از آنکه خرش از پل گذشت، همه وعده‌های خود را انکار کرده و به گونه‌ای دیگر تعبیر کند؟!
حال که قانون چنین خلف وعده‌ای را از یک رئیس‌جمهور دارای اشکال نمی‌داند، چرا باید ما دوباره به چنین کسی مجددا اعتماد کنیم!