به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، کلمه کفیر از کلمه ترکی «کیف» به معنای «حس خوب» می آید.
جنیفر فیتزگیبون، از مرکز سرطان دانشگاه استونی بروک، در مورد کفیر می گوید: «کشت مخمر و باکتری اسیدلاکتیک موجب ایجاد کفیر می شود که شکلی شبیه گل کلم دارد. محیط کشت با استفاده از پایه شیر حیوانی، شیر سویا، شیر نارگیل، آب میوه ها و محلول شیر قند و شکر ایجاد می شود. دانه های کفیر به این پایه کشت افزوده شده و تخمیر می شوند. محصول نهایی طعمی شبیه ماست مایع داشته و فواید سلامت آن بسیار زیاد است.»
یکی از مهم ترین فواید کفیر، وجود پروبیوتیک و پری بیوتیک های آن است. کفیر حاوی حدود ۳۰ میکروارگانیزم مختلف بوده که آن را تبدیل به منبع غنی پروبیوتیک در مقایسه با سایر محصولات لبنی تخمیرشده می نماید.
پروبیوتیک ها میکروارگانیزم های هستند که به روند هضم کمک کرده و نقش حفاظتی در مقابل باکتری های مضر دارند.
پری بیوتیک ها، کربوهیدرات های هستند که پروبیوتیک ها از آنها به عنوان سوخت استفاده می کنند. کفیر حاوی هر دو آنها هست.
همچنین این ماده مغذی حاوی کلسیم، پروتئین و ویتامین های B نیز هست.
افرادی که در گوارش شیر مشکل دارند، ممکن است کفیر را بهتر از شیر تحمل کننند. باکتری‌های اسید لاکتیک، لاکتوز یا قند شیر موجود در کفیر را تا حدودی هضم کرده‌اند. افرادی که دچار عدم تحمل لاکتوز هستند، اغلب می‌توانند بدون مشکل از کفیر استفاده کنند
ارسال نظرات