به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، غلامحسین غفاری اظهار کرد: اصلا کسی من را به‌عنوان دوتارنواز نمی‌شناسد و همه می‌دانند که من خواننده موسیقی نواحی تربت جام هستم. من در حوزه دوتارنوازی، هیچ ادعایی ندارم و حرفه اصلی من نیز آواز است، اما به من درجه هنری دوتارنوازی را داده‌اند و حالا من به این موضوع اعتراض دارم.
او ادامه داد: وزیر ارشاد دولت قبل در سفر به تربت جام اعلام کرد که به هنرمندان درجه هنری داده می‌شود. من مدارکم لازم را برای بررسی به وزارت ارشاد فرستادم. حدود یک سال نیز زمان برد تا این مدرک صادر شد، اما وقتی آن را دیدم شگفت‌زده شدم.
این هنرمند موسیقی نواحی تربت جام گفت: من گاهی در کنار آواز، دوتار هم می‌زنم، اما نمی‌دانم کارشناسان وزارت ارشاد در دولت قبل چطور کارشناسی کرده‌اند که اشتباهی به من درجه ۴ هنری آن هم در حوزه دوتار را داده‌اند! دوتارنوازی من در حد همکاری در گروه، آن هم به‌شکل پراکنده بوده است.
غفاری با بیان این‌که مدرک درجه ۴ هنری دوتار برای من در تاریخ ۲۰ مردادماه ۱۳۹۱ صادر شده است، ادامه داد: بعد از رسیدن مدرکم به‌دلیل مشغله کاری وقت نکردم به تهران بروم و اعتراضم را نسبت به این موضوع اعلام کنم تا این‌که دولت جدید سر کار آمد.
او که هشتم مهرماه امسال ۶۰ ساله شد، گفت: من بعد از انقلاب در موسیقی نواحی تربت جام فعالیت کرده‌ام و از نخستین جشنواره موسیقی فجر در مجامع عمومی حضور داشته‌ام. البته پیش از آن هم در این زمینه فعالیت داشتم، اما آن‌چنان مطرح نبودم. حضورم در جشنواره‌ها از سال ۱۳۶۷ آغاز شد. گروه‌نوازی در تربت جام اصلا مطرح نبود و من نخستین گروه را راه‌اندازی کردم. در نخستین جشنواره موسیقی فجر شرکت کردیم و مقام هم آوردیم و پس از آن هم در مهم‌ترین جشنواره‌ها حضور داشتیم.
غفاری درباره این‌که در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ بیان کرد: فکر کنم اگر جواب آن را ندانید بهتر است؛ ما بارها در روزنامه‌ها هم گفته‌ایم که مسوولان را مثل چشمان‌مان دوست داریم، اما برخی از آن‌ها به ما بی‌توجهی می‌کنند. شاید حدود هفت سال باشد که ما رنگ جشنواره‌ای در تهران را ندیده‌ایم. مسوولان موسیقی نواحی را به کلی کنار گذاشته‌اند. همه توجه‌ها به موسیقی پاپ معطوف است. اگر گاهی موسیقی نواحی را هم برای جشنواره‌ای دعوت کرده‌اند، فقط به یک گروه، آن هم به‌صورت مهمان اکتفا کرده‌اند. تنها گاهی فستیوال‌هایی برگزار می‌شود که برگزارکننده‌های آن پژوهشگران موسیقی نواحی هستند.
او اظهار کرد: چند سالی است که با پیگیری‌های خودمان مستمری می‌گیریم. مبلغ این مستمری قبلا ماهانه ۱۲۰ هزار تومان بود و چند ماهی است که به ۱۵۰ هزار تومان افزایش یافته است. وقتی از ما می‌پرسند وزارت ارشاد چقدر به شما مستمری می‌دهد، روی‌مان نمی‌شود مبلغ آن را اعلام کنیم. ما بیمه نیستیم و این مستمری را هم طبق سوابق کاری‌مان دریافت می‌کنیم. درد ما بسیار است، اما من نمی‌خواهم وارد آن شوم.
این هنرمند پیشکسوت گفت: بعد از چند سال مستاجری در تربت جام، حالا بیرون از شهر در خانه‌ای که همچنان در خاک و گچ غوطه‌ور است زندگی می‌کنم. اگر مسوولان به ما توجه نمی‌کنند، ما بعد از خدا مردم را داریم که آن‌ها دوست‌مان دارند.
غلامحسین غفاری متعلق به قوم هزاره است. او با توجه به شرایط قومی و استعداد در آواز هزارگی، به پختگی دست پیدا کرد. آواز هزارگی با توجه به شکل اجرا، پیچیدگی‌های خاص و تحریرهای دشوارش، نیازمند توانایی‌های خاص است که فقط معدودی از بزرگان موسیقی آن را اجرا کرده‌اند. این آواز بیشتر مناسب با مضامین عرفانی - عاشقانه است و حزنی خاص دارد.