به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مرحوم علامه طباطبایی درباره شرکت در مجالس سیدالشهدا(ع) و عزاداری حسینی مباحثی را بیان کرده‌اند که در کتاب «عرفان علامه طباطبایی (ره)» مطرح شده است.
علامه شرکت در این مجالس را برای خود یک کمال محسوب کرده ولی در عین حال خود را لایق آن نمی‌دیدند که به عنوان یک عضو اصلی در مجالس روضه شرکت کنند بنابراین این جمله را نقل می‌کردند که «ما سیاهی لشکر هستیم».
ایشان با همه عشق و علاقه و ارادتی که نسبت به مقام اهل بیت(ع) و سیدالشهدا داشتند، خودشان را به عنوان سیاهی لشکر در مجالس می‌شناختند نه عضو اصلی. حتّی نسبت به مقام مرثیه خوان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام نگرش خاصّی داشتند که آن هم برخاسته از معرفت عمیق ایشان نسبت به مقام اهل‌بیت، خصوصاً سیّدالشهداء بود.
علاّمه روزی در یکی از مجالس روضه شرکت کرده بودند، شخص حرّاف و لوده‌ای که علامه را نمی‌شناخت در حضور ایشان شروع کرد به لودگی کردن و حرف‌های بی‌ربط زدن؛ و توجه نداشت این آقایی که حضور دارد حضرت علاّمه طباطبایی است؛ چرا که علامه، بسیار کم حرف بود و ظاهر بسیار معمولی و متعارفی داشت.
بعد از آنکه به آن شخص می‌گویند: آقا! حداقل امروز که حضرت علامه طباطبایی حضور دارند، مراعات کنید و در محضر ایشان مودّب باشید و درست صحبت کنید!
او می‌‌پرسد: حضرت علاّمه طباطبایی ایشان هستند؟
می‌گویند: بله.
بعد آن بنده خدا مگوید: من خیال کردم ایشان مرثیهخوان است. فکر نمی‌کردم، علامه طباطبایی، ایشان باشند.
علامه با شنیدن این سخن می‌فرمایند: «ای کاش من مرثیهخوان حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام بودم! من حاضرم همه این سالیانی که مشغول درس و تالیف و فعالیت‌‌های علمی بوده‌‌ام بدهم و ثواب یک جلسه مرثیه‌‌خوانی ابا عبدالله الحسین را به من بدهند».