باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی* در این روزها که مذاکرات در مرحله حساسی قرار دارد و هر حزب و جناحی در تلاش برای مصادره کردن اتفاقات آن به نفع خودش می‌باشد، جامعه «دانشجویان دلواپس» زبان حالی دارند که برخی از آنها را در زیر می‌خوانید:
دلواپسیم؛ چون با توجه به تاکیدات رهبری که ایشان می‌فرمایند نمی‌شود به طرف مقابل اطمینان کرد، برخی‌ها از حسن صداقت و هر تعاملی با آنها دم می‌زنند.
دلواپسیم؛ چون با توجه نگرش ملت ایران که مذاکرات را زیر سایه تهدید نمی‌پسندند، برخی‌ها از رو به جلو بودن مذاکرات می‌گویند.
دلواپسیم؛ چون با توجه سخنان نمایندگان مجلس و مخالفت‌های مجموعه کشور با پذیرش پروتکل الحاقی و بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته‌ای؛ برخی‌ها از پذیرش پروتکل الحاقی و فراتر از آن در مجلس خبر می‌دهند و می‌گویند بازرسی‌ها کنترل شده و مدیریت شده است، اما گویی بازرسی‌های بی حد و اندازه‌ی ان پی تی را فراموش کرده‌اند.
دلواپسیم؛ چون طرف مقابل مذاکرات با توپ پر و تهدید به میدان آمده و نمایندگان ابران با لبخند، سیاستِ کوتاه آمدن و نرم خویی به میدان رفته‌اند.
دلواپسیم؛ چون که تجربه ثابت کرده نمی‌شود به طرف مقابل اعتماد کرد؛ اما برخی‌ها بعد از صدور بیانیه تازه فهمیده‌اند که آمریکایی‌های دبه کرده‌اند!
دلواپسیم؛ چون برخلاف مجوز مجلس بنزین به یک‌باره و در سالروز آزادسازی خرمشهر آزاد می‌شود تا شاید فشاری بر داخل باشد برای پذیرش هر توافقی!
دلواپسیم؛ چون رئیس جمهور از کربلا درس مذاکره می‌آموزد.
دلواپسیم؛ چون با وجود همه تناقضات و صحبت‌های متعدد، هیچ فکت شیت ایرانی منتشر نمی‌شود و در هماهنگی تاریخی بین اعضای تیم مذاکرات و رئیس دولت، صحبت‌های متناقضی گفته می‌شود.
دلواپسیم که انتخابات مجلس نزدیک است و نکند دولت بوق عدم همکاری و همدلی مجلس و دولت سر دهد تا از این تریبون برای هم حزبی‌هایش در مجلس کرسی‌های خوب بدست آورد.
دلواپسیم؛ چون همه پروژه‌های خوب دولت‌های قبلی برخلاف شعارهای انتخاباتی فراموش شد.
دلواپسیم؛ که دولت از ضربه‌ی واردات بی رویه‌ی دولت قبل شکایت می‌کند و در سال گذشته واردات را چند برابر کرد و بر خلاف شعارهای انتخاباتی هیچ تلاشی در بهبود صنایع نمی‌کند و همه چیز را گذاشته است تا مذاکرات به سرانجام برسد.
دلواپسیم؛ چون دولت با شعار اینکه هم چرخ سانترفیوژها باید بچرخد و هم چرخ کارخانه‌ها به میدان آمد ولی تاکنون که چرخ صنایع نچرخید هیچ، چرخ سانترفیوژها هم دارد متوقف می‌شود.
دلواپسیم؛ چون دستاوردها و خون شهیدان هسته‌ای‌یمان دارد پایمال می‌شود تا یک هفتم مبلغی را که می‌توانیم از صرفه‌جویی در انرژی بدست آوریم، برایمان آزاد کنند تا شاید چرخ کارخانه‌هایمان حدقل بچرخد.
دلواپسیم؛ چون رئیس جمهور برای اتفاقات تبریز کمیته حقیقت یاب تشکیل می‌دهد و درخواست گزارش ویژه؛ اما هیچ اهمیتی به حرف سرهنگ‌های لبو فروش تازه به دوران رسیده راننده تاکسی بی شناسنامه و غیره نمی‌دهد و فجایع و قانون‌گریزی‌های فتنه ۸۸ را یک سوء تفهم می‌داند که باید حل شود.
دلواپسیم؛ چون نکند عده‌ای هم که در مجلس به مخالفت با روند مذاکرات و سیاست‌های دولت پرداخته اند از سر ترس از دست دادن کرسی‌های مجلس‌شان در دوره بعد باشد.
دلواپسیم؛ که دولت به راه خود می‌رود و کمتر به رهنمودهای دلسوزان نظام و انقلاب در روند مذاکرات و سیاست‌های خارجی خود گوش می‌کند.
جامعه دانشجویان، دلواپس این مسائل‌اند؛ اما یادمان نرود که دولت رای اعتماد ملت را پشتوانه خود دارد و این نظام و انقلاب؛ رهبری به درایت سید علی خامنه‌ای در راس کار دارد. که امیدواریم این دلواپسی‌ها هم ختم به خیر شود، همانگونه که بعد از فتنه ۸۸ همه دیدند پس از اتمام قائله، زمستان رفت و رو سیاهیش به ذغال ماند.
*محمدحسین کیانی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه غیر انتفاعی صبح صادق اصفهان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
تعداد نظرات: ۶
ارسال نظرات
«دلواپسیم؛ چون رئیس جمهور از کربلا درس مذاکره می‌آموزد.»