سال ۹۳؛ سال بی‌سامانی دانشگاه تهران/ وقتی خود مسئولان خواستند مادر دانشگاه‌ها یک سال کامل طلسم شود!

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،‌ دانشگاه تهران در سال گذشته یک سال تاریخی را گذراند، تاریخی از این نظر که در تاریخ این دانشگاه سابقه نداشته است که این دانشگاه که به نظر اکثریت قریب به اتفاق دانشگاهیان کشور و به اعتبار آمار معتبر داخلی و خارجی معتبرترین و مهم‌ترین دانشگاه کشور است، یک سال را بدون رئیس پشت سر بگذراند.

دانشگاه تهران که نماد آموزش عالی کشور است و به مادر دانشگاه‌های ایران تعبیر می‌شود در سالی که سال فرهنگ و اقتصاد بود و باید با ارتقای علم و دانش به ارتقای فرهنگ و اقتصاد کشور کمک می‌کرد با سرپرست اداره شد و روزهای پرحاشیه‌ای را گذراند و چه بسا حاشیه‌هایی که بخاطر دانشگاه تهران برای وزارت علوم و شورایعالی انقلاب فرهنگی هم رخ داد.

البته حاشیه‌های دانشگاه مادر کشور از روزهای پایانی سال گذشته آغاز شد، پس از اینکه رضا فرجی‌دانا وزیر سابق علوم در ۲۹ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۲ در حکمی فرهاد رهبر را از ریاست دانشگاه تهران برکنار کرد، محمدحسین امید معاون مالی و اداری وزارت علوم با حفظ سمت به‌عنوان سرپرست این دانشگاه منصوب شد.

البته فرجی‌دانا در حکم انتصاب امید به‌عنوان سرپرست دانشگاه تهران از وی خواسته بود تا شورایی را برای انتخاب رئیس قطعی دانشگاه تهران انتخاب کند.

در ادامه این موضوع فرآیند تشکیل کمیته شورای منتخبان در اردیبهشت‌ماه امسال در دانشگاه تهران آغاز شد و معاون آموزشی این دانشگاه مسئول پیگیری و معرفی نمایندگان دانشکده‌های مختلف به‌عنوان شورای منتخبان این دانشگاه شد.

پس از معرفی نمایندگان دانشکده‌ها، اولین جلسه شورای ۵۱نفره منتخبان دانشگاه تهران با حضور فرجی‌دانا برگزار شد. این شورا پس از تشکیل سه جلسه و استماع برنامه‌های ۶ گزینه ریاست دانشگاه تهران در نهایت پس از رأی‌گیری سه نفر را به‌عنوان افرادی که از بیشترین اقبال در جمع دانشگاهیان دانشگاه تهران برخوردار بودند به فرجی‌دانا معرفی کردند.

محمدحسین امید، رحیمیان و محمود نیلی احمد‌آبادی ۳ گزینه مطرح برای ریاست دانشگاه تهران بودند که در نهایت فرجی‌دانا با اما و اگرهای فراوان در ۱۹ خرداد سال ۹۳ محمود نیلی احمدآبادی را به‌عنوان سرپرست این دانشگاه منصوب کرد.

با وجود تکذیب‌های فرجی دانا ولی شنیده شد که وزیر علوم سابق، نیلی احمدآبادی را به عنوان رئیس دانشگاه تهران به شورایعالی انقلاب فرهنگی معرفی کرده ولی وی نتوانسته رای اعضای شورا را کسب کند.

در زمان نجفی سرپرست وقت وزارت علوم، حرفی از ریاست دانشگاه تهران به میان نیامد و حتی نیلی احمدآبادی در برهه‌ای از دوران سرپرستی دانشگاه تهران از سوی رئیس‌جمهور به‌عنوان وزیر پیشنهادی علوم هم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد که نتوانست رأی اعتماد نمایندگان را جلب کند و معرفی وی به شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز بیشتر در ابهام قرار گرفت.

در زمان وزارت فرهادی، دوره قانونی سرپرستی نیلی احمدآبادی به پایان رسید و باید فردی به عنوان رئیس دانشگاه به شورا معرفی می‌شد.

فرهادی پس از مدتی سکوت در مورد دانشگاه تهران به خبرنگاران گفت که رئیس جمهور بر روی دانشگاه تهران نظر شخصی دارد و پس از چند روز نیلی احمدآبادی از سوی فرهادی به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی شد.

معرفی دوباره نیلی احمدآبادی به شورایعالی انقلاب فرهنگی با موجی از مخالفت بین اعضای شورا مواجه شد به طوریکه به دلیل همین مخالفت‌ها بررسی صلاحیت نیلی احمدآبادی در شورا به طول انجامید و چند جلسه شورا با اینکه بررسی صلاحیت رئیس دانشگاه تهران در دستور جلسه قرار داشت ولی بررسی صورت نگرفت و حواشی دانشگاه تهران تا آخرین روزهای سال ۹۳ ادامه یافت و این مساله یک جریان تاریخی برای دانشگاه تهران به شمار می‌رود.

در این یک سال دانشگاه تهران علاوه بر معضل عمده اداره بدون رئیس، حواشی بسیاری را پشت سر گذاشت که ناشی از حضور سرپرست در این دانشگاه بود ولی همچنان شورایعالی انقلاب فرهنگی بر حضور نیلی احمدآبادی در فضای دانشگاهی اصرار داشت.

برخی گفتند به دلیل رای نیاوردن نیلی احمدآبادی در مجلس برای وزارت علوم، رئیس جمهور برای دلجویی از وی اصرار می‌کند تا اگر مدیریت آموزش عالی نشد، حداقل نماد آموزش عالی در اختیار نیلی قرار بگیرد.

ولی دانشگاهیان کشور بر خلاف نظر رئیس جمهور دلایلی را برای عدم ریاست نیلی احمدآبادی در دانشگاه تهران مطرح کردند و آن هم حواشی پیش آمده برای این دانشگاه در سال بدون رئیس بود.

بر اساس نظر جامعه دانشگاهی رفتارهای نیلی به دور شدن دانشگاه از فضای علم و فناوری منجر شد، یعنی دقیقا عکس آنچه مقام معظم رهبری از دانشگاه می‌خواهد.

سردمداری در نوشتن نامه معروف سال ۸۸ به مقام معظم رهبری علیه بسیج،‌ عزل ۲۸ نیروی ارزشی و بازگشت جریان فتنه به دانشگاه تهران، برگزاری مراسم جشن پردیس دانشگاه تهران در زمان عزای عمومی کشور برای درگذشت آیت‌الله مهدوی کنی و توهین به مقدسات کشور در آن جشن، در دست گرفتن عکس سران فتنه و سردادن شعارهایی برای رهایی آن‌ها از سوی دانشجویان بدون ممانعت مسئولان دانشگاه تهران، برگزاری همایش پردیس کشاورزی دانشگاه تهران در حمایت از فتنه‌گران، عدم توجه به ارزش‌های اسلامی در زمان مدیریت در پردیس دانشکده فنی دانشگاه به طوریکه وی معاون خانمی داشت که در عین اینکه حجاب خود را رعایت نمی‌کرد، با مردان نامحرم نیز دست می‌داد، برگزاری اردوهای مختلط از جمله سفر به ترکیه، برگزاری مراسم‌ مختلط مانند جشنواره‌ها، کنسرت‌های موسیقی، اردوهای تفریحی، صدور مجوز حضور فتنه‌گران و محکومان فتنه ۸۸ در دانشگاه تهران، حضور نوری‌زاد، محسن آرمین، فائزه هاشمی و محمدرضا خاتمی در مراسم افطاری یکی از تشکل‌های دانشجویی با مجوز رسمی دانشگاه، صدور مجوز برای حضور فتنه گران و اغتشاشگران مانند سعید حجاریان، علی اکبر معین فر، لطف الله میثمی و محمد قوچانی، تبدیل شدن دانشگاه تهران به پاتوق اعضای نهضت آزادی و جبهه ملی، نصب تصاویر سران فتنه در غرفه استقبال از دانشجویان ورودی سال ۹۳ انجمن تهران، راه اندازی کانون‌های موسیقی در دانشگاه تهران، عدم صدور مجوز برای برگزاری گردهمایی «حمایت از تیم هسته‌ای» که ۴ اتحادیه بزرگ دانشجویی خواستار برگزاری مشترک این برنامه بودند، در اختیار قرار ندادن تالار فردوسی دانشگاه تهران به انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه به منظور برگزاری بزرگداشت یوم الله ۹دی، بازگشت داوود سلیمانی عضو هیأت علمی محکوم به زندان به دانشگاه با مجوز نیلی احمدآبادی، تبدیل شدن دانشگاه به جولانگاه مخالفان نظام جمهوری اسلامی از جمله ابراهیم یزدی، رهامی، داوود سلیمانی، تغییرات گسترده از جمله برکناری علی افخمی مسئول موسسه دهخدا، امام رئیس دانشکده الهیات، ارائه مجوز برای برگزاری همایش جبهه ملی و نهضت آزادی با عنوان همایش شمع راه به منظور بزرگداشت مهندس بازرگان با سخنران هادی خانیکی، محمد امین قانعی راد، مصطفی کتیرایی (وزیر مسکن و شهرسازی دولت موقت بازرگان)، محمدحسین بنی اسدی (داماد مرحوم بازرگان)، محمد جواد کاشی، حاتم قادری، علی قاسمی، مقصود فراستخواه، دلایلی بودند که دانشگاهیان را از موافقت با نیلی احمدآبادی منع کرد ولی همچنان رئیس جمهور بر حضور نیلی احمدآبادی تاکید داشت به طوریکه در جلسه اول بهمن‌ماه قرار شد تکلیف دانشگاه تهران مشخص شود اما اتفاقاتی که در جلسه اول بهمن شورای عالی انقلاب فرهنگی افتاد از دید رسانه‌ها پنهان نماند و یک رسانه منتسب به دولت مدعی قهر روحانی شد!

رئیس‌جمهور در آن جلسه به دلیل انتقاد یکی از اعضای شورا به پیاده‌روی ظریف با کری و مشکلات دانشگاه فرهنگیان به شدت ناراحت شد و اظهارات این فرد را «عوامانه» دانست.

سایت انتخاب از رسانه های نزدیک به دولت در خبری نوشت: خبرنگار ما کسب اطلاع کرد که جلسه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به دلیل واکنش و اوقات تلخی رئیس جمهور با یکی از اعضاء شورا، نیمه کاره تعطیل شده است.

در این جلسه که در اول بهمن ماه برگزار شده است، یک عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نسبت به برخی اقدامات در دستگاه سیاست خارجی و همچنین پیاده روی ظریف با جان کری انتقاداتی را مطرح می کند.

پس از این سخنان، «روحانی» به شدت برافروخته شده و اظهارات این فرد را «عوامانه» و «از روی کم اطلاعی» می خواند.

واکنش رئیس جمهور اما باعث تشدید این «برخورد لفظی» شد و نهایتاً روحانی به حالت قهر جلسه را ترک کرد.

روحانی در صحبت‌های اعتراضی خود در جلسه شورایعالی انقلاب فرهنگی، تائید روسای دانشگاه‌ها از سوی شورایعالی انقلاب فرهنگی را سبب بسته شدن دست وزرا در انتخاب روسای دانشگاه دانست.

البته سخنان روحانی این سوال را برای اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی به وجود آورده است که چرا دولت تا این اندازه بر حضور نیلی احمدآبادی در آموزش عالی اصرار کرد؟

جلسه بعد از اول بهمن هم تعطیل شد و در جلسات بعدی قرار شد رئیس دانشگاه مشخص شود ولی در آن جلسات شورا به مسائل خنثی پرداخته و تکلیف دانشگاه تهران را در دستور کار قرار نداد تا جایی که رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها تعیین تکلیف دانشگاه مادر را موکول به سال ۹۴ اعلام کرد.